Ο φρέσκος τόνος έχει υπέροχη γεύση όταν είναι ωμός. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουμε αγαπήσει το σούσι. Αν πάλι τον προτιμάτε μαγειρεμένο προσέξτε το χρόνο του ψησίματος. Ισα ίσα να πάρει χρώμα από τις δυο πλευρές και μέσα να μείνει ροζ και ζουμερός. Επίσης ταιριάζει καταπληκτικά με μια σάλτσα κάπαρης με αντζούγια, φρέσκο βασιλικό, μουστάρδα και λαδολέμονο. Δοκιμάστε τον. Είναι πανεύκολο.
Πέρα από τις brutal εκδοχές τους, κατά τις οποίες τα σπαράγγια τρώγονται ωμά, βραστά με σκόρδο, ομελέτα ή και ως ριζότο, υπάρχει και η ευγενέστερη, ήτοι τάρτα άγριων σπαραγγιών με προσούτο και γραβιέρα Νάξου.
Έφτασε ο καιρός να φυτέψουμε αγγουράκια και κολοκυθιές, που θα μας δροσίσουν με τους καρπούς τους το καλοκαίρι. Με απλά υλικά που βρίσκουμε σε κάθε νοικοκυριό φτιάχνουμε αυτοσχέδιες γλάστρες για τον πρώτο καιρό της ανάπτυξής τους.
Αν στην Ελλάδα η κλασική συνταγή για τις αγκινάρες είναι η «αλά πολίτα», τότε στην Ιταλία είναι η «αλά ρομάνα». Είναι απλούστατη και απαιτεί ελάχιστα υλικά. Συνοδεύει άριστα βραστά κρεατικά αλλά και πιάτα με αυγά ή τυριά.
Είναι ένα νόστιμο και δυναμωτικό σνακ για πιτσιρίκια και όχι μόνο. Γίνονται πανεύκολα με νιφάδες βρώμης, καστανή ζάχαρη, τριμμένη σοκολάτα και ξύσμα πορτοκαλιού για άρωμα.
Τα λουκουμάκια «ντυμένα» με τραγανό φύλλο αναβαθμίζονται σαν κέρασμα. Μια νηστίσιμη και πιο ελαφριά εναλλακτική του μπισκοτολούκουμου, θα λέγαμε, ή μια άλλη εκδοχή για τα «κουραμπιεδάκια» με λουκούμι.
