Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τώρα, τώρα ακριβώς είναι η σωστή ώρα για να βρούμε στους πάγκους χλοερά κολοκυθάκια. Κρουστά και νόστιμα, με τους ανθούς από δίπλα ό,τι πρέπει για γέμισμα ή τηγάνισμα. Όσο πιο φρέσκα και τρυφερά, τόσο εμπνέουν για σαλάτες και ωμά μεζεδάκια. Αλλά και μπερδεμένα σε άλλα μαγειρέματα, από ομελέτες και τάρτες ως λαχταριστά γκρατέν και σαφρανάτο ριζότο, όλες οι συνταγές των bostanistas συγκεντρωμένες για τα μάτια σας μόνο:

Ξεκίνημα με τα απλά, σχεδόν μηδενικό μαγείρεμα: η Αμαλία Λογαρά φτιάχνει θερινό ορεκτικό με ψητά κολοκυθάκια, περασμένα από σχάρα, και μια ανάλαφρη βινεγκρέτ, από δίπλα γιαούρτι με σκόρδο και κύμινο. Ακόλουθοι δροσεροί για ψάρι ή κρέας ή τραγανός μεζές από μόνα τους.

«Πρώτα τρώει το μάτι» και τούτο το γνωρίζει καλά η Αναστασία Λαμπρία. Με χλοερά κολοκυθάκια φέρνει το φεγγάρι στην πιατέλα: σαλάτα-καρπάτσιο μόνο με λίγη παρμεζάνα, ελαιόλαδο και λεμόνι πάνω στα επιμελώς στρωμένα φετάκια, σαν σκαλάκια, το ένα να πατάει πάνω στο άλλο.

Κάμποσα αυγά, κολοκυθάκια, μια ντομάτα περασμένη από τον τρίφτη και ιδού το κρητικό σφουγγάτο (κολοκυθομελέτα) δια χειρός Φρύνης Κάτσουνα. Χορταστικό, γρήγορο, με ξινομυζήθρα μπόλικη που του ταιριάζει ωραία.

Στο τραπέζι με τα κολοκύθια ο Δημήτρης Ποταμιάνος αξιοποιεί το πιο δροσερό κι ευπρόσιτο, αυτή την εποχή, λαχανικό και φέρνει ριζότο με κολοκυθάκια κομμένα μισοφέγγαρα και σαφράν. Με ένα τρίλεπτο άχνισμα, βεβαίως θα φάμε ως και τους ανθούς που κοσμούν το πιάτο.

Κολοκύθι, γραβιέρα, σκόρδο και ροκφόρ: τούτα ταιριάζει η Μαρία Τσέκου και αποφασίζει να τα κάνει τάρτα ζουμερή. Την ίδια κολοκυθόταρτα αποδομεί η Καλή Δοξιάδη δίνοντας μαθήματα αυτοσχεδιασμού - τι κι αν λείπουν μερικά υλικά; Μερικές αντικαταστάσεις, δυο-τρία κόλπα κι όλα διορθώνονται νόστιμα.

Από εδώ και κάτω το παιχνίδι αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου η Αναστασία Λαμπρία που βάλθηκε να μεταμορφώσει τους νερόβραστους αδικημένους της κουζίνας σε ζηλευτές νοστιμιές. Για αρχή, μια πιατέλα ξέχειλη από τραγανές, χρυσαφένιες, μυρωδάτες ροδέλες κολοκυθιών, τυλιγμένες σε κουρκούτι από μπαγιάτικο ψωμί, τυρί, αλεύρι και αυγό. Μα δείτε τα! Πιο εθιστικό μεζεδάκι δύσκολα θα βρείτε.

Ούτε νερόβραστα και πλαδαρά μα ούτε, φυσικά, καμένα και ξερά. Οπότε σε παρόμοιους τόνους, μαζί με ντοματίνια, λίγο μπαγιάτικο ψωμί και τυρί γίνονται φίνο γκρατέν καραμελωμένο.

Μετά το τηγάνι αποκαθιστά την τιμή τους και στον φούρνο: γκρατιναρισμένα ξανά με παρμεζάνα και βότανα, θυμάρι-δεντρολίβανο, 15 λεπτά ψήσιμο κανονικό και μετά 5 λεπτά στο πυρωμένο γκριλ να καψαλιστεί το τυρί και να σπάσει η γευστική μονοτονία - περίφημα!

Η φέτα όλα τα μεταμορφώνει: ακόμα και τα μεγάλα κολοκύθια, συχνά άνοστα, σε σύγκριση με τα τραγανά μικρούτσικα, παίρνουν άλλη όψη και γεύση χάρη στην πολύτιμη φέτα. Σκόρδο, θυμάρι, λεμόνι, γιαούρτι-κρέμα, όλα στρωμένα πάνω τους και περασμένα ξανά από τον φούρνο. Ποιος θα πει όχι;

Σιγά μη σταματούσαμε εδώ: Κολοκύθια και κολοκυθάκια, σε πίτες, σε τάρτες, σε σαλάτες και μακαρονάδες, όλες οι συνταγές και οι ιδέες των bostanistas συγκεντρωμένες.